ISTO VINO · Durante un dos concertos na praia de Riazor do Festival Noroeste da Coruña, estivemos detrás dun grupiño dunhas seis persoas da nosa quinta, nos que só había un varón que, a dicir verdade, estaba contento.
O tipo era máis alto que todas as súas amigas, levaba unha camisa eivisenca (que se notaba que era a primeira vez que se atrevía a vestir) e o entusiasmo grampado na cara. Como toda a xente que vai a concertos hoxe en día, el estaba máis pendente do móbil que doutra cousa. Nada estraño, pero nun momento, mentres todo o grupo permanecía en pé, o nachiño sentouse na area. Aí pensei que a ecuación "concerto + praia + camisa eivisenca + sentar buscando tranquilidade" tería como resultado "rapaz liando tremendo porro". Pero, ai, a vida transcorre por sendas confusas. A miña sorpresa foi que sentou na area para mirar algo o móbil. Pero o que?
A miña sorpresa foi descubrir na súa pantalla a interfaz de Linkedin! O notas entrou en Linkedin no medio dun concerto de verán na praia! Buscou a intimidade no medio da festividade para conectarse a unha rede social interprofesional. A súa cara non estaba alumeada pola chama do chisqueiro quecendo costo, senón polo brillo da dixitalizada praza do tecnofeudalismo.
Merecemos todo o que nos pase. |