O pasado 14 de decembro de 2024 intervín na V Marcha Cívica pola Devolución da Casa Cornide, na Coruña.
Lin un texto preparado para a ocasión.
Texto completo:
Que ben ten que sentar que che regalen unha casa. Que che regalen unha casa. Un agasallo do tamaño dunha casa, dun pazo, dun piso, dun apartamentiño, dunha cabana. Que ben se ten que dar. Que ben ten que sentar! E non porque alugar ou acceder unha vivenda sexa imposible! Xa só polo detalle! Iso si, se, por exemplo, estás na casa sabendo que esa casa é dunha persoa… Pois pode darse mal, pode darche un aquel… Peor se soubeses que esa casa é de dúas persoas, dunha parella, vaia! E se é dunha familia? Uf… Aí o corpo comeza a revirarse… Pero imaxina que a casa é de todas! Que a casa, que esa casa, é de todos! Ai, non! Tenche que dar un aquel de vergonza estar na casa e que sexa de todos. Non o entendedes? Non o entendedes, quietude maldita, que é de todas. E como volo explicamos? Como podemos facer para explicárvolo. Teremos que usar as técnicas capitalistas máis básicas como a música promocional? Pode, pero teremos que usar as músicas que a vós vos resoan. E teremos que dicir que…
Era ben que como a casa é do pobo é bo que o pobo poida as portas abrir as fiestras abrir a contras e aireala ou poñer dentro un deshumidificador zum zum zum bando a todo cando lle dea ata que as pantasmas da longa noite de pedra vaian para o tanque do aparato como a destilación pestilente última…
Aaaaabur
Que non queremos o que vos queredes e nós non queremos o que vos queres que somos doutra condición e não queremos cá opressores, se estivermos bem juntinhos, vai-se embora o mandador vai-se embora o mandador…
Aaaaabur
Levantemos o corazón. Témolo levantado cara ao usurpador.
Celebramos a túa a morte. Reclamamos a devolución. Ídevos de aquí.
Abramos as portas e que non volvan máis